Happy birthday to meeeee! Voor de 2de keer vier in mijn verjaardag aan de andere kant van de aardbol. Deze keer niet in Borneo maar Peru. Het is wel een raar idee, om 5 uur lokale tijd aan het einde van de dag kreeg ik de eerste berichtjes al. Heel erg bedankt daarvoor. En dan de volgende morgen zitten we aan een iets wat karig ontbijtje met kleine kadootjes op mijn bord. Ik voelde me nog niet echt jarig, misschien wel omdat ik toch wel wat speciale mensen mis op zo'n verjaardag aan de andere kant van de wereld. Mam baalde flink, want ze was de slingers vergeten en zowel Schiphol, Panama City als Lima airport verkochten geen slingers. Het echt verjaardaggevoel kwam pas toen we tegen 11 uur een klein bakkerijtje in liepen. Pap had zich na het kleine ontbijt al 3 uur verheugd op dit moment, want als echte zoetekauwer is het een walhalla hier. We zochten 4 grote stukken taart uit, allemaal een verschillende. Chocolat, creme de caffee, tres leches en tiramisu. De stukken waren zo groot dat de gebaksbordjes bijna te klein waren om de hele punt te serveren. Het was heerlijk en toen pap de zeer kleine rekening in handen kreeg, smaakte alles nog iets lekkerder. Het weer was weer zonnig en droog met een graadje of 22, dus we hebben de stad door gelopen. Kerkjes bekeken en alvast een tocht naar de canyon de colca uitgezocht. Voor een extra snufje cultuur zijn we aan het eind van de middag naar Juanita geweest. Dit is een Inca meisje die ongeveer 500 jaar geleden is geofferd, om de goden van de bergen te eren en tot rust te brengen. In 1995 is het volledig door kou geconserveerde ijsmeisje gevonden en ligt sindsdien in een museum in Arequipa in een glazen vriezer. Door middel van een verplichte tour door het museum kom je alles te weten over het offeren van Inca's in die tijd. Moet je je voorstellen, je wordt geboren als offermeisje. Zoiets werd bij geboorte al bepaald. Rond je 13de verjaardag besluiten de priesters dat je geofferd moet worden om de vulkanen en berg goden rustig te houden. Een lange wandeltocht van 850km van Cusco naar Arequipa volgt en 2 tot 4 maanden later sta je boven op de heilige berg, zo'n 5800 meter hoog. In de vrieskou, angstig voor de dood maar ook vereerd, want je gaat immers bij de goden leven en helpt je volk. Het was een interessante rondleiding. Na deze geschiedenis les moesten we mijn verjaardag nog even goed afsluiten. Lekker eten op het hoogste terras van de stad. On the top restaurant. Een plek met geweldig uitzicht over Plaza de Armas en lekker eten. Alleen een beetje koud, dus lange broek, thermoshirt aan en sjaal om, op naar het restaurant. Op ons menu stond Alpaca steak, kruidige lam en kip met quinoa risotto. Het was goed eten. Veel van deze iets toeristische restaurants hebben soms een klein bandje, maar zoiets wilde ik niet. Verschrikkelijk! Dus jullie raden het al, halverwege de maaltijd komen er 3 mannen het terras op, 2 met een gitaar en nummer 3 was gewapend met een panfluit. En zo sloten we de avond af met twee best wel lekkere witte wijntjes en wat achtergrond gepingel.