Vanmorgen om 5.00 am werden we opgehaald. Maximaal 7 kg aan bagage en een dagrugzak mochten mee. 7 kg lijkt veel, maar met een donzen slaapzak van bijna 4 kg kom je zo aan 7. Onze groep bleek een gemêleerd gezelschap te zijn waar we goed tussen pasten. 3 gezellige Londense vrienden, een moeder en dochter uit Zwitserland en een reislustig Braziliaans stel van eind 40. Allemaal hebben we als doel om over 5 dagen Machu Pichu te bewonderen. Deze eerste dag zou een makkelijk inloopdag zijn. 7 uur lopen met steile stukken en Peruaans vlak, of te wel heuveltje op, heuveltje af, In totaal zo'n 23 km. Na een lange busrit richting Mollepata en een kort ontbijt begonnen we dan echt. De steile stukken waren echt steil en het Peruaans vlak echt niet Hollands plat, maar toch liepen we in een aardig tempo door en kwamen precies op tijd bij de lunch aan. Midden in een weiland stond een kleine overkapping, met houten bakjes. In de hoek stond onze kok, compleet met koksmuts, al driftig te koken op zijn 2pits camping gasstel. Het menu van vandaag overtrof al onze verwachtingen. Heerlijke maïssoep vooraf, dan rijst, met witte bonen en een soort hachee. Het smaakte heerlijk en na zo'n lange ochtend lopen is wat warms zeer welkom. Het 2de stuk naar onze camping in Soraypampa was hoofdzakelijk Peruaans vlak, over een brede weg. Na 4 uur stijgen en dalen een verademing, maar niet minder zwaar. We kwamen de eerste dag dan ook met zware beentjes de camping op lopen, waar onze kleine koepeltentjes en een grote eettent al klaar stonden. We konden gelijk aanschuiven voor de thee met zoute koekjes en popcorn. Onze Londense vrienden begonnen als een gek te eten in dit alles, alsof ze uitgehongerd waren. Maar wat bleek later, zij dachten dat dit ons avond eten was. Ze vonden het al wat karig. Na opnieuw een 3-gangenmenu van onze kok zijn we rond half 9 allemaal onze tent in gedoken. Rust nemen voor dag 2, de zwaarste dag...